Forum Subaru

Six blade knife

Gal pisze: ↑

7 lut 2020, o 00:24

Ciekawa rzecz; moje dzieci słuchają Pink Floydów, Dire Straits, Led Zeppelin, a nawet Beatlesów. To jest muzyka sprzed 40-tu, 50-ciu, 60-ciu lat. Bez obciachu.
Nie przypominam sobie w swoim pokoleniu fanów Mietka Fogga czy Połomskiego...
To był jakiś specjalny okres w muzyce, czy teraz jest stagnacja?

Wtedy była najlepsza koka i wóda.

Wolę Fryzjerkę.
Albo This Mortal Coil:

Kiedyś jechałem pętlą Popradu zimą; góry były spowite mgłą, niebo słoneczne, dach otwarty a z głośników "It'll End in Tears".
Takie trochę kosmiczne doznanie. Bez wspomagania.

albo

Alan, Alan, Alan! pisze: ↑

6 lut 2020, o 22:43

leciało Shine on you crazy diamond jak tylko wstałem

A zaraz potem "Alan's psychedelic breakfast"

A dzisiaj "Wild West End".
Druga z moich ulubionych piosenek z pierwszej płyty Dire Straits (po Six Blades Knife).
Nie dla każdego ta płyta to "Sultans of Swing".
"Sultans of Swing" ustawiały całą płytę ale później jak w sklepie z cukierkami - każdy wybierał co mu smakuje.

Ale niech będzie i trzecia:

No i Sułtani na koniec:

Gal pisze: ↑

10 lut 2020, o 23:25

A dzisiaj "Wild West End".
Druga z moich ulubionych piosenek z pierwszej płyty Dire Straits (po Six Blades Knife).
Nie dla każdego ta płyta to "Sultans of Swing".

no to mamy podobnie :)

W razie czego "przesuwałem palcem pod okiem dwukrotnie, bo się zdenerwowałem"

Dobra, dosyć smutów
Pora na Rock N'Rolla, pot i długie pióra.





i

Żeby nie było, że uznaję tylko jak gra Jack Daniel.

Nie wiem, czym się trują ci panowie, ale też lubię. Mistrzostwo świata :)

a skoro przy trąbkach jesteśmy, to jak mawia mój kolega: lubię jazz, ale bez trąbek

Dla zakochanych, Ale też przez miłość złamanych.

Wysłane z mojego mądrzejszego telefonu

Niesmutny rojek?
Wchodzi mi w głowę.

Alan Parsons. W sumie to nie wiem co wkleić, bo słucham po kolei wszystkiego. Uwielbiam gościa.

We're two of a kind. Silence and I.

ALE



uwielbiam wrócić do tamtych czasów. Nigdy nie wolno o nich zapominać. Childhood never ends. A to już Marillion. I życie.

There is no childhood end :)

Alan, Alan, Alan! pisze: ↑

1 mar 2020, o 03:27

Alan Parsons. W sumie to nie wiem co wkleić, bo słucham po kolei wszystkiego. Uwielbiam gościa.

We're two of a kind. Silence and I.

ALE



uwielbiam wrócić do tamtych czasów. Nigdy nie wolno o nich zapominać. Childhood never ends. A to już Marillion. I życie.

There is no childhood end :)

Człowiek, który zgubił dzieciństwo jest człowiekiem smutnym.

Spiewali o Wuhan zanim to było modne

euyot pisze: ↑

1 mar 2020, o 22:07

Ale wyspowiadałeś się z oglądania tego teledysku.
Bo chyba nie wkleiłeś go ze względu na jakość wokalu????

Jaca68 pisze:

euyot pisze: ↑

1 mar 2020, o 22:07

Ale wyspowiadałeś się z oglądania tego teledysku.
Bo chyba nie wkleiłeś go ze względu na jakość wokalu????

A Ty zamiast skupić się na problemie, podyskutować, to tylko dupy widzisz, Ehh :D