Forum Subaru

Dzień dobry,
mam na imię Magda, od 120 lat gubię czas poszukując miłości i miejsca ku jej spełnieniu. Ten wiersz, co poniżej serca Wam kalał będzie, dedykuję Marioli, która dyżur za mnie (niedzielno-poniedziałkowy) raczyć wzięła. A oto wiersz :

Stepy Akermańskie

Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu,
Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi;
Śród fali łąk szumiących, śród kwiatów powodzi,
Omijam koralowe ostrowy burzanu.

Już mrok zapada, nigdzie drogi ni kurhanu,
Patrzę w niebo, gwiazd szukam, przewodniczek łodzi;
Tam z dala błyszczy obłok? tam jutrzeńka wschodzi?
To błyszczy Dniestr, to wzeszła lampa Akermanu.

Stójmy! - jak cicho! - słyszę ciągnące żurawie,
Których by nie dościgły Źrenice sokoła;
Słyszę, kędy się motyl kołysa na trawie,

Kędy wąż śliską piersią dotyka się zioła.
W takiej ciszy! - tak ucho natężam ciekawie,
Że słyszałbym głos z Litwy. - Jedźmy, nikt nie woła.



Well, fajne rymy. Pogadamy, czy pośpimy ?


Wasza Łucja

A kto to jest ten Mickiewicz?

Jeździ czymś, serwisuje? Rajdy? Wyścigi?

To musi być ktoś z niższej klasy, bo nie znam....

jarmaj,
Adam.



Takom se muzykę pod ten wierszyk wziąłem :

Link: http://www.youtube.com/watch?v=CMcjXo8ZuqE


Dobrzem uczynił, czym pobłądził w tych ackermańskich stepach ?

Ten na klipie to Mickiewicz. Fajny lolo , nie ?

cosik dla poezji i dla serce nikczemnego..


Link: http://www.youtube.com/watch?v=krksWron ... re=related