A co do zgłoszenia, jeśli wystarczy iż powiem, że miało miejsce takie zdarzenie i wzmocnią patrole w tej okolicy to spoko. Ale jeśli to będzie wymagało osobistego stawiennictwa, zostawienia swoich danych by jakieś kroki zostały uczynione to średnio mi się to uśmiecha....
Tym bardziej, że spodziewam się iż reakcja organów ścigania będzie taka jak w przypadku postu Remka o znaku drogowym, gdybym dał się rozsmarować na czerwono to pewnie wyglądałoby to inaczej (tylko co z tego, gdybym musiał zmagać się z licznymi urazami 
gdybym przeżył ). Oczywiście w tym przypadku to może bym się nawet załapał na pierwszą stronę FaktuObserwacja numer raz: Dostałem wpierdziel dlatego iż byli z jakim starszym kolesiem (którego ich zdaniem uderzyłem, gdy się mijaliśmy) i być może to był dla nich test, okazja do zabłyśnięcia przed nim (bo może potem weźmie któregoś z nich na poważniejszą robotę). Takie moje socjologiczne gdybanie...
Obserwacja numer dwa: gdy coś takiego się dzieje i ludzie przechodzą obok, nikt nie zareaguje (z urywków pamiętam że przechodził jakiś chłopak, była rodzina z dzieckiem)... To potwierdza moje wnioski z innego topicu "życie a prawo". Innymi słowy mogli by mnie tam zajebać (przepraszam za ten wyraz) i nikt by palcem nie kiwnął. Ewentualnie osoba, która trafiłaby na moje zwłoki albo zalanego krwią to wezwałaby karetkę (i jestem pewien, że byłby to osoba przypadkowa, która wysiadła na przystanku z autobusu i natknęła się na takie rozmazane coś na czerwono w trawie).
Obserwacja numer trzy: Chłopaki w szeleszczących dresach, widać było, że się bić nie potrafią (wiejski styl kopniaków i walenia z piąchy). Moje szczęście!!!! Gdyby było inaczej to pewnie by mnie tam roznieśli! Jedyne czego się cholernie bałem, że wyciągną jakiś tzw: sprzęt (scyzoryk, nóż kuchenny albo coś innego metalowego i ostrego).
Obserwacja numer cztery (ale to już oczywista, oczywistość): Ja się bić nie umiem, nie jestem do tego przyzwyczajony, nie mam obycia w takich sytuacjach. Czyli nie mam nawyku, umijętności oddać z piąchy. No i dałem się zaskoczyć (słuchawki miałem na uszach). Po drugie uliczna walka nie wygląda w taki sposób (wiedziałem o tym, ale teraz mogę pochwalić się empirią) jak na filmach z brucem lee, jackie chanem czy innym chuckiem norrisem (nazwijmy to walką w kółeczku i pojedynczo- przeciwnik czeka, aż jego kompan padnie i wtedy go zastępuje). Jeśli ktoś ma ciągle w głowie taką nazwijmy to romantyczną i honorową walkę, to niech rozpędzi się i walnie głową w ścianę (może mu się wybije to z bani) Tylko jeśli dobada Cię kilku typów to okładają Cie równocześnie
Obserwacja numer pięć: Po raz pierwszy coś takiego mi się zdarzyło... a wracałem do domu o różnych porach dnia i nocy, często pieszo albo nocną komunikacją miejską z rynku,miasteczka AGH do siebie (około 10km, spacer na ok. 2h) i nigdy nie miałem takiej sytuacji podbramkowej jak ta opisana wyżej.
